Πανήγυρη Καθεδρικού, πρόγραμμα ακολουθιών | Fiesta de Catedral, programa de ceremonias

 

Εθνική εορτή Ελλάδος στην Λισσαβώνα

 

Πανήγυρη Ι. Καθεδρικού Ναού Μαδρίτης και Δοξολογία Εθνικής Εορτής Ελλάδος

 

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας στα ανάκτορα για την Εθνική Εορτή της Ισπανίας | S.E.R. en el Palacio Real con motivo de la Fiesta Nacional de España | His Eminence at the Royal Palace for the National Day of Spain

 

Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας στα ανάκτορα για την Εθνική Εορτή της Ισπανίας

S.E.R. en el Palacio Real con motivo de la Fiesta Nacional de España.

His Eminence at the Royal Palace for the National Day of Spain

photo credits: 
- © Casa de S.M. el Rey

Patriarchal Message for the Beginning of the Ecclesiastical Year and the Solemn Day of Prayers for Natural Environment (September 1, 2025)

                                                                     

                                                                        † Bartholomew

By the Mercy of God

Archbishop of Constantinople, New Rome, and Ecumenical Patriarch

Grace, Peace, and Mercy unto the Plenitude of the Church

From the Fashioner of All Creation

Our Lord and God and Savior Jesus Christ

* * *

 Most honorable brother Hierarchs and blessed children in the Lord,

By the good pleasure of God the giver of all, we embark today upon a new ecclesiastical year, glorifying His heavenly name for the uninterrupted and bounteous fruitfulness of the initiatives of His Holy Great Church in the field of creation’s protection. The Ecumenical Patriarchate not only highlighted the seriousness of environmental issues from an early stage, but also focused attention on their foundational causes—which are inner, spiritual, and moral—and proposed solutions based on an Orthodox eucharistic and ascetic ethos.

Orthodoxy, in her faith, divine worship, and witness to the world is, one could say, the eco-friendly form of Christianity. Thus, the proclamation of the Feast of the Indiction as a day of prayer for the protection of the natural environment was not merely a reaction to the contemporary ecological crisis, but a natural extension of the Church’s life as “applied ecology.” From the beginning, we declared the inseparability of respect for creation and the human person, revealing the common root and interconnection of environmental and social problems. Alienation from God breeds a possessive and exploitative attitude and behavior toward creation and fellow human beings, while life in and according to Christ is a source of environmental sensitivity and philanthropic action. As the Lord said: “Every good tree bears good fruit, but a corrupt tree bears evil fruit. A good tree cannot bear evil fruit, and a corrupt tree cannot bear good fruit” (Matthew 7:17–18).

Respect for spiritual values sharpens our discernment of what is good and what must be done. Indifference toward the Transcendent and the “anthropomonism” that follows lead to the entrapment of the human being in the earthly, that is, to a shrinking of his freedom into pragmatic choices and decisions, always intertwined with superficial views of reality and with the identification of the good with “what happens to be useful.” The timely call for “ecological repentance”—beyond the call to remorse for the ecological damage already inflicted—and to a radical change in mindset and behavior toward creation, also points to the need to transcend the erroneous stance that upholds the view of the environmentally destructive “self-regulating economy” as the only path to development. This stance further fuels the naive belief in nature’s alleged ability to regenerate itself indefinitely, despite the human-induced burdens it suffers, such as the intensification of climate change and its devastating global consequences. Today, in addition to all this, is added the pandemonium of war cries, bombings, missiles and explosions, which drowns out the cry of the innocent victims of merciless violence and the groaning of creation. The future of life on our planet will either be ecological and peaceful—or nonexistent.

The Ecumenical Patriarchate, alongside its struggle for peace, justice, and solidarity, will continue to lead in protecting nature, upholding ecological themes as central issues in inter-Christian and interfaith dialogue, and promoting the significance of Christian eco-friendly principles and traditions within international institutions, environmental organizations, scientific foundations, and civil society. We are confident that cooperation in the field of ecology strengthens our sense of shared responsibility for the future and opens up new and favorable prospects.

Returning to what we stated in a previous Message, we once again call upon the Metropolises of the Mother Church around the world, parishes, and monasteries to develop coordinated actions and specific interventions to mobilize the faithful, with emphasis on educating the younger generation. Applying the ecological implications of our faith in practice is a defining aspect of our Orthodox identity.

In this spirit, we wish you all a blessed and fruitful ecclesiastical year in good and God-pleasing works. We call upon the children of the Holy Great Church of Christ across the globe to live in a true eco-friendly manner and in brotherly love, to pray for creation and for peace, to strive for the integrity of the natural environment and sustainability, and to cultivate a culture of solidarity. Through the intercession and protection of the Most Holy Theotokos Pammakaristos, we invoke upon you the life-giving grace and great mercy of the Almighty Creator and All-Merciful God of love.

Blessed Ecclesiastical Year, brothers and children in the Lord!

September 1, 2025

† Bartholomew of Constantinople

Fervent supplicant for all before God

Mensaje Patriarcal para el comienzo del Año Eclesiástico y la Jornada Solemne de Oración por el Medio Ambiente Natural (1 de septiembre de 2025)

 

† BARTOLOMÉ

Por la misericordia de Dios

Arzobispo de Constantinopla-Nueva Roma y Patriarca Ecuménico

Gracia, paz y misericordia a la plenitud de la Iglesia

Del Hacedor de toda la Creación

Nuestro Señor, Dios y Salvador Jesucristo

* * *

Honorabilísimos hermanos Jerarcas y benditos hijos en el Señor:

Por la benevolencia de Dios, el dador de todo, comenzamos hoy un nuevo año eclesiástico glorificando su nombre celestial por el fruto incesante y abundante de las iniciativas de su Gran Iglesia en el campo de la protección de la creación. El Patriarcado Ecuménico no solo ha señalado la seriedad de los asuntos medioambientales desde un principio, sino que también ha centrado la atención en sus causas fundamentales, que son interiores, espirituales y morales, y ha propuesto soluciones basadas en una idiosincrasia eucarística y ascética ortodoxa.

La Ortodoxia, en su fe, culto divino y testimonio al mundo, es, por así decirlo, el tipo de cristianismo más proclive a la ecología. Así pues, la proclamación de la fiesta de la Indicción como como día de oración por la protección del medio natural no fue simplemente la reacción a la actual crisis ecológica, sino una extensión natural de la vida de la Iglesia como “ecología aplicada”. Desde el principio hemos declarado que el respeto a la creación y a la persona humana son inseparables, revelando la raíz común y la interconexión entre los problemas medioambientales y sociales. El alejamiento de Dios engendra una actitud y un comportamiento posesivo y explotador hacia la creación y hacia el prójimo, mientras que la vida en Cristo y según Cristo es fuente de sensibilidad medioambiental y de acción filantrópica. Tal y como dijo el Señor: “Todo árbol sano da frutos buenos; pero el árbol dañado da frutos malos. Un árbol sano no puede dar frutos malos, ni un árbol dañado dar frutos buenos” (Mt 7,17-18).

El respeto a los valores espirituales agudiza nuestro discernimiento del bien y de nuestras obligaciones. La indiferencia hacia lo Transcendente y el “antropomonismo” que de ello se deriva conducen al encerramiento del ser humano en lo terreno; es decir, a limitar su libertad a decisiones y opciones pragmáticas, siempre entreveradas con una visión superficial de la realidad y con la identificación del bien con “lo que parece ser útil”. La oportuna llamada a un “arrepentimiento ecológico” -más allá del mero remordimiento por el daño ecológico ya infligido- y a un cambio radical de mentalidad y comportamiento hacia la creación también apunta a la necesidad de trascender la postura errónea y medioambientalmente destructiva que sostiene que la “economía que se autorregula” es el único camino para el desarrollo. Esta postura alimenta más si cabe la creencia ingenua en la supuesta capacidad de la naturaleza de regenerarse de manera indefinida a pesar de las cargas provocadas por el hombre que sufre, como por ejemplo la intensificación del cambio climático y sus consecuencias mundiales devastadoras. Hoy en día, además, se añade a todo esto el pandemonio de los gritos de guerra, los bombardeos, los misiles y las explosiones que ahogan el clamor de las víctimas inocentes de la violencia inmisericorde y el gemido de la creación. El futuro de la vida sobre la tierra será ecológico y pacífico o simplemente no será.

El Patriarcado Ecuménico, junto a su lucha por la paz, la justicia y la solidaridad, seguirá liderando la protección de la naturaleza, el apoyo a las cuestiones ecológicas por ser fundamentales para el diálogo intercristiano e interreligioso y la promoción de la importancia de los principios y tradiciones cristianas proclives a la ecología en las instituciones internacionales, las organizaciones medioambientales, las fundaciones científicas y la sociedad civil. Confiamos en que la cooperación en el campo de la ecología fortalezca nuestro sentido de la responsabilidad compartida de cara al futuro y abra perspectivas nuevas y favorables.

Volviendo a lo que señalamos en un mensaje anterior, hacemos un nuevo llamamiento a las Metrópolis de la Madre Iglesia de todo el mundo, así como a las parroquias y monasterios, para que desarrollen acciones coordinadas e intervenciones específicas para movilizar a los fieles, haciendo un especial hincapié en la educación de las nuevas generaciones. Poner en práctica las consecuencias ecológicas de nuestra fe es un aspecto definitorio de nuestra identidad ortodoxa.

En este espíritu, os deseamos un año nuevo eclesiástico bendito y fructífero en buenas obras gratas a Dios. Invitamos a los hijos de la Santa y Gran Iglesia de Cristo de todo el mundo a vivir de una manera verdaderamente ecológica y en el amor fraterno, a que oren por la creación y por la paz, a que luchen por la integridad del medio natural y por la sostenibilidad y a que fomenten una cultura de la solidaridad. Por las intercesiones y la protección de la Santísima Madre de Dios Todomisericordiosa, invocamos sobre vosotros la gracia vivificante y la gran misericordia del Creador Todopoderoso y Dios de amor Todomisericordioso.

¡Bendito año nuevo eclesiástico, hermanos e hijos en el Señor!

1 de septiembre de 2025

† Bartolomé de Constantinopla

Fervoroso suplicante por todos ante Dios

Μήνυμα της Α. Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου για την ημέρα προσευχής υπέρ της Προστασίας του Φυσικού Περιβάλλοντος (1 Σεπτεμβρίου 2025)

                                                         

                                                        † Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 

ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ 

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

* * *

Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Εὐδοκοῦντος τοῦ πανδώρου Θεοῦ, εἰσερχόμεθα σήμερον εἰς τό νέον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, δοξολογοῦντες τό ὑπερουράνιον ὄνομα Αὐτοῦ διά τήν ἀδιάσπαστον δαψιλῆ καρποφορίαν τῶν πρωτοβουλιῶν τῆς Ἁγίας Αὐτοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας εἰς τόν χῶρον τῆς προστασίας τῆς κτίσεως. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὄχι μόνον ἐπεσήμανεν ἐγκαίρως τήν σοβαρότητα τῶν περιβαλλοντικῶν προβλημάτων, ἀλλά ἔστρεψε τήν προσοχήν εἰς τά αἴτιά των, εἰς τάς ἐσωτερικάς, πνευματικάς καί ἠθικάς καταβολάς των, καί προέτεινε λύσεις ἐπί τῇ βάσει τοῦ Ὀρθοδόξου ευχαριστιακοῦ καί ἀσκητικοῦ ἤθους.

Ἡ Ὀρθοδοξία ὡς πίστις, θεία λατρεία καί ἐγκόσμιος μαρτυρία εἶναι ἡ οἰκοφιλική μορφή τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἐν τῇ ἐννοίᾳ ταύτῃ, ἡ ἀνακήρυξις τῆς ἑορτῆς τῆς Ἰνδίκτου εἰς Ἡμέραν προσευχῆς ὑπέρ τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος δέν ὑπῆρξεν ἁπλῶς ἀντίδρασις εἰς τήν σύγχρονον οἰκολογικήν κρίσιν, ἀλλά συνέπεια καί προέκτασις τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας ὡς «ἐφηρμοσμένης οἰκολογίας». Ἐξ ἀρχῆς διεκηρύξαμεν καί τό ἀδιαίρετον τοῦ σεβασμοῦ τῆς δημιουργίας καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί ἀνεδείξαμεν τήν κοινήν ρίζαν καί τήν ἀλληλουχίαν περιβαλλοντικῶν καί κοινωνικῶν προβλημάτων. Ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό τόν Θεόν γεννᾷ τήν κτητικήν καί ἐκμεταλλευτικήν στάσιν καί συμπεριφοράν ἔναντι τῆς κτίσεως καί τοῦ συνανθρώπου, ἐνῷ ἡ ἐν Χριστῷ καί κατά Χριστόν ζωή εἶναι πηγή περιβαλλοντικῆς εὐαισθησίας καί φιλανθρώπου δράσεως. Συμφώνως πρός τόν Κυριακόν λόγον, «πᾶν δένδρον ἀγαθόν καρπούς καλούς ποιεῖ, τό δέ σαπρόν δένδρον καρπούς πονηρούς ποιεῖ. Οὐ δύναται δένδρον ἀγαθόν καρπούς πονηρούς ποιεῖν, οὐδέ δένδρον σαπρόν καρπούς καλούς ποιεῖν» (Ματθ. ζ’, 17 – 18).

Ὁ σεβασμός τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν, ὀξύνει τό αἰσθητήριόν μας διά τό ἀγα-θόν καί τό πρακτέον. Ἡ ἀδιαφορία διά τό Ὑπερβατικόν καί ὁ συνακόλουθος «ἀνθρωπομονισμός» ὁδηγοῦν εἰς ἐγκλωβισμόν τοῦ ἀνθρώπου εἰς τά γεώδη, εἰς συρρίκνωσιν τῆς ἐλευθερίας του εἰς πραγματιστικάς ἐπιλογάς καί ἀποφάσεις, συνυφασμένας πάντοτε μέ ἐπιφανειακάς θεωρήσεις τῶν πραγμάτων καί μέ τήν ταύτισιν τοῦ ἀγαθοῦ μέ τό «περιστασιακῶς χρήσιμον». Ὁ ἐπίκαιρος λόγος περί «οἰκολογικῆς μετανοίας», πέραν τῆς κλήσεως εἰς μεταμέλειαν διά τήν ἐπιτελεσθεῖσαν οἰκολογικήν ζημίαν καί εἰς ριζικήν ἀλλαγήν νοοτροπίας καί συμπεριφορᾶς ἔναντι τῆς δημιουργίας, ἀναφέρεται καί εἰς τήν ἀνάγκην ὑπερβάσεως τῆς σφαλερᾶς τοποθετήσεως, ἡ ὁποία στηρίζει τήν θεώρησιν τῆς καταστροφικῆς διά τό φυσικόν περιβάλλον «ἰδιονομίας τῆς οἰκονομίας» ὡς μονοδρόμου πρός τήν ἀνάπτυξιν, καί τροφοδοτεῖ τήν ἀφελῆ πίστιν εἰς τήν δυνατότητα τῆς φύσεως νά ἀναζωογονῆται ἀφ᾿ ἑαυτῆς εἰς τό διηνεκές, παρά τάς ἀνθρωπογενεῖς ἐπιβαρύνσεις της, ὡς ἡ ἐντεινομένη κλιματική ἀλλαγή καί αἱ καταστροφικαί πλανητικαί συνέπειαί της. Εἰς ὅλα αὐτά προστίθεται σήμερον τό πανδαιμόνιον τῶν πολεμικῶν ἰαχῶν, τῶν βομβαρδισμῶν, τῶν πυραύλων καί τῶν ἐκ-ρήξεων, τό ὁποῖον ἐπικαλύπτει τήν κραυγήν τῶν ἀθώων θυμάτων τῆς ἀνηλεοῦς βίας καί τούς στεναγμούς τῆς δημιουργίας. Τό μέλλον τῆς ζωῆς εἰς τόν πλανήτην μας ἤ θά εἶναι οἰκολογικόν καί εἰρηνικόν ἤ ἀνύπαρκτον. 

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ὁμοῦ μετά τοῦ ἀγῶνος διά τήν εἰρήνην, τήν δικαιοσύνην καί τήν ἀλληλεγγύην, θά συνεχίσῃ νά πρωτοστατῇ εἰς τήν προστασίαν τῆς φύσεως, εἰς τήν ἀνάδειξιν τῆς οἰκολογικῆς θεματικῆς εἰς κεντρικόν ζήτημα τοῦ διαχριστιανικοῦ καί τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου, εἰς τήν προβολήν τῆς σημασίας τῶν χριστιανικῶν οἰκοφιλικῶν ἀρχῶν καί παραδόσεων ἐν τῷ πλαισίῳ διεθνῶν θεσμῶν, οἰκολογικῶν ὀργανώσεων, ἐπιστημονικῶν ἱδρυμάτων καί τῆς κοινωνίας τῶν πολιτῶν. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ σύμπραξις εἰς τόν τομέα τῆς οἰκολογίας ἐνισχύει τήν αἴσθησιν τῆς κοινῆς εὐθύνης διά τήν πορείαν πρός τό μέλλον καί δημιουργεῖ νέας εὐνοϊκάς προοπτικάς. 

Ἐπανερχόμενοι εἰς ὅσα ἀνεφέρομεν εἰς παλαιότερον Μήνυμά μας, καλοῦμεν ἐκ νέου τάς ἀνά τήν οἰκουμένην Ἐπαρχίας τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τάς ἐνορίας καί τάς ἱεράς Μονάς, νά ἀναπτύξουν συντονισμένας δράσεις καί συγκεκριμένας παρεμ-βάσεις διά τήν κινητοποίησιν τῶν πιστῶν, μετ᾿ ἐμφάσεως εἰς τήν διαπαιδαγώγησιν τῆς νέας γενεᾶς. Ἡ ἐφαρμογή τῶν οἰκολογικῶν συνεπειῶν τῆς πίστεώς μας ἐν τῇ πράξει ἀποτελεῖ καθοριστικήν διάστασιν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν ἰδιοπροσωπίας.

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, εὐχόμενοι πρός πάντας ὑμᾶς αἴσιον καί πολύκαρπον ἐν ἔργοις ἀγαθοῖς καί θεαρέστοις τόν νέον ἐκκλησιαστικόν ἐνιαυτόν, καλοῦμεν τά ἀνά τήν ὑφήλιον τέκνα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας νά ζοῦν οἰκοφιλικῶς καί φιλαδέλφως, νά προσεύχωνται διά τήν κτίσιν καί τήν εἰρήνην, νά ἀγωνίζωνται διά τήν ἀκεραιότητα τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος καί τήν ἀειφορίαν, καθώς καί διά τήν ἐμπέδωσιν τοῦ πολιτισμοῦ τῆς ἀλληλεγγύης, καί ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς, μεσιτείᾳ καί προστασίᾳ τῆς Παναγίας Θεοτόκου τῆς Παμμακαρίστου, τήν ζείδωρον χάριν καί τό μέγα ἔλεος τοῦ πανσθενοῦς Κτίστου τῶν ἁπάντων καί παντελεήμονος Θεοῦ τῆς ἀγάπης.

Εὐλογημένον ἐκκλησιαστικόν ἔτος, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ!    

 ,βκε’ Σεπτεμβρίου α’

Ὁ Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

 

Η Κοίμηση της Θεοτόκου | La Dormición de la Virgen | The Dormition of Virgin Mary

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΕΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ | ANUNCIO DE LOS OBISPOS ORTODOXOS EN ESPAÑA Y PORTUGAL | ANNOUNCEMENT OF THE ORTHODOX BISHOPS IN SPAIN AND PORTUGAL

 Following in ESP and ENG

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ
ΕΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

 

Οι Ορθοδόξοι επίσκοποι σε Ισπανία και Πορτογαλία αναπέμπουν προσευχητικές δεήσεις προς τον Οικτίρμονα και Ελεήμονα Θεό ώστε να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων της άδικης αιματηρής τρομοκρατικής επίθεσης στον Ορθόδοξο ναό του Προφήτου Ηλιού στην Δαμασκό και να υπενθυμίσουν την φωνή του Προδρόμου, του οποίου την γέννηση εορτάζει σήμερα σύμπας ο χριστιανικός κόσμος, Μετανοείτε! Η λέξη μετάνοια έχει να κάνει με την αλλαγή τρόπου σκέψης, πράξης και στάσης ζωής του καθενός μας και απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Όπως ακριβώς και ο Πρόδρομος απηύθυνε το «Μετανοείτε» σε όλους τους ανθρώπους.

Τα μαύρα σύννεφα των αιματηρών πολέμων οι οποίοι  επεκτείνονται πλέον σε πολλές περιοχές του κόσμου (Ουκρανία, Παλαιστίνη, Ισραήλ, Ιράν κτλ) κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για μια γενικευμένη παγκόσμια σύρραξη.

Μη γενοιτο!  Ίλεως ημίν Κύριε!  Μη γένοιτο! Δος ημίν την σην ειρήνην!

24.VI.2025

+ Βησσαρίων, Μητροπολίτης Ισπανίας και Πορτογαλίας (Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως)

+ Νέστωρ, Μητροπολίτης εν Ισπανία και Πορτογαλία (Πατριαρχείο Μόσχας)

+ Τιμόθεος, Επίσκοπος εν Ισπανία και Πορτογαλία (Πατριαρχείο Ρουμανίας)

+ Πέτρος, βοηθός Επίσκοπος του Ορθόδοξης Ρωσικής Επισκοπής εν Ισπανία και Πορτογαλία

+ Θεόφιλος, βοηθός Επίσκοπος της Ορθόδοξης Ρουμανικής Επισκοπής εν Ισπανία και Πορτογαλία

  --==+==--

ANUNCIO DE LOS OBISPOS ORTODOXOS
EN ESPAÑA Y PORTUGAL

Los Obispos Ortodoxos de España y Portugal están enviando plegarias al Dios Misericordioso y Compasivo para que haga descansar las almas de las víctimas del injusto y sangriento atentado terrorista contra la Iglesia Ortodoxa del Profeta Elías en Damasco y recuerdan la voz del Bautista, cuyo nacimiento celebra hoy el mundo cristiano: ¡Arrepentíos! La palabra arrepentimiento tiene que ver con un cambio de pensamiento, de acción y de actitud de vida para cada uno de nosotros y se dirige a toda la humanidad. Así como el Bautista dirigió «Arrepentíos» a todos los hombres.

Las nubes negras de guerras sangrientas que se extienden ahora por muchas regiones del mundo (Ucrania, Palestina, Israel, Irán, etc.) hacen sonar la alarma de un conflicto mundial generalizado.

¡Que no suceda!  ¡Ten piedad de nosotros, Señor!  ¡Que no suceda! ¡Concédenos tu paz!

 24.VI.2025

+Bessarión, Arzobispo Metropolitano de España y Portugal (Patriarcado Ecuménico de Constantinopla)

+Néstor, Arzobispo Metropolitano en España y Portugal (Patriarcado de Moscú)

+Timotei, obispo en España y Portugal (Patriarcado de Rumania)

+Pedro, obispo auxiliar del Obispado Ortodoxo Ruso en España y Portugal

+Teofil, obispo auxiliar del Obispado Ortodoxo Rumano en España y Portugal

 

 --==+==--

ANNOUNCEMENT OF THE ORTHODOX BISHOPS
IN SPAIN AND PORTUGAL

The Orthodox Bishops in Spain and Portugal are sending out prayerful supplications to the Merciful and Merciful God to rest the souls of the victims of the unjust bloody terrorist attack on the Orthodox Church of the Prophet Elijah in Damascus and to recall the voice of the Baptist, whose birth the Christian world is celebrating today, Repent! The word repentance has to do with a change of thought, action and attitude of life for each of us and is addressed to all humanity. Just as the Baptist addressed ‘Repent’ to all people.

The dark clouds of bloody wars which are now spreading to many regions of the world (Ukraine, Palestine, Israel, Iran, etc.) are sounding the alarm of a generalized world conflict.

Not to happen!  Have mercy on us, Lord!  Not to happen! Grand us your peace!

24.VI.2025 

+ Metropolitan Archbishop Bessarion of Spain and Portugal (Ecumenical Patriarchate of Constantinople)

+ Metropolitan Nestor in Spain and Portugal  (Patriarchate of Moscow)

+ Bishop Timothy in Spain and Portugal (Patriarchate of Romania)

+ auxiliary Bishop Peter of the Orthodox Russian diocese in Spain and Portugal  

+ auxiliary Bishop Theofil of the Orthodox Rumanian diocese in Spain and Portugal  

Φωτο | imagen | photo:

Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, 14ος αι.

Τμήμα ψηφιδωτού Βασιλικής Αγίου Μάρκου, Βενετία (τώρα, Μουσείο Βασιλικής)

San Juan Bautista, siglo XIV.

Parte del mosaico de la Basílica de San Marcos, Venecia (actualmente, Museo de la Basílica)

Saint John the Baptist, 14th century

Fragment from the mosaics of the Basilica of St Mark, Venice (now, Basilica Museum)

Νίκαια 325-2025 Ανάμνηση Α' Οικουμενικής Συνόδου | Nicea 325-2025 Conmemoración del Primer Concilio Ecuménico | Nicea 325-2025 Commemoration of the First Ecumenical Council

following in ESP and ENG  

Ως γνωστόν η ανά την Οικουμένη χριστιανοσύνη και ιδιαίτερα η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η Αγγλικανική Κοινωνία εορτάζουν την επέτειο των 1700 χρόνων από την σύγκλιση της Α’ Οικουμενικής Συνόδου στην Νίκαια. Στο πλαίσιο αυτής της επετείου στην Ισπανία αλλά και στην Πορτογαλία διάφορες Ρωμαιοκαθολικές επισκοπές  διοργανώνουν λατρευτικές συνάξεις ή και συνέδρια.

Στην Ρ/Κ επισκοπή της Κόρδοβας, από τις 10 έως τις 13 Ιουνίου, διοργανώθηκε επιστημονικό συνέδριο με τίτλο «Σύμβολο: Το φως της Νικαίας» με επίκεντρο την προσωπικότητα του Οσίου Κορδούης καθώς και οικουμενική λατρευτική σύναξη που έλαβε χώρα στον περίφημο καθεδρικό ναό της Κόρδοβας την 13^η Ιουνίου.

Την Ορθόδοξο Εκκλησία εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις Μεταρρυθμισμένες Εκκλησιές η Αγγλικανική Κοινωνία και η Ευαγγελική Εκκλησία ενώ υπήρξε και η παρουσία των εκπροσώπων των Ορθοδόξων Πατριαρχείων Μόσχας και Ρουμανίας.

Ο Σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας έλαβε μέρος στην οικουμενική λατρευτική αυτή σύναξη κατά την οποία προσέφερε ως δώρο και ευλογία της Μητροπόλεώς μας στον καθεδρικό ναό της Κόρδοβας αγιογραφημένη εικόνα του Αγίου Οσίου, επισκόπου Κορδούης, έργο του αγιογράφου Andrii Babotenko.

Στο τέλος της ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος, ομίλησε κατά προτροπή του Σεβ. Demetrio Fernández και μετέφερε την ευλογία και την αγάπη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και αναφέρθηκε στον Όσιο Κορδούης ως καρπό και άνθος του Αγίου Πνεύματος.

Της συνάξεως προέστη ο επίτιμος επίσκοπος Κόρβοδας Demetrio Fernández, του επισκόπου Κόρδοβας Jesús Fernández González απουσιάζοντος λόγω του αιφνιδίου θανάτου του πατρός του, το πρωί εκείνης της ημέρας. 

Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος, το Σάββατο 14 Ιουνίου μετέβη στην Λισσαβώνα κατόπιν προσκλήσεως του Αγγλικανού επισκόπου Jorge Pina Cabral, προκαθημένου της Λουσιτανικής Εκκλησίας (Αγγλικανική Κοινωνία) και προέδρου του Συμβουλίου Χριστιανικών Εκκλησιών Πορτογαλίας, ώστε να συμμετάσχει στις προαναφερθείσες εκδηλώσεις για την Σύνοδο της Νικαίας στον καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Παύλου.

Ο Σεβασμιώτατος μαζί με τον Ρ/Κ Πατριάρχη Λισσαβώνας Rui I και λοιπών άλλων χριστιανικών ομολογιών, συμπεριλαμβανομένων και των Ορθοδόξων εκπροσώπων των Πατριαρχείων Μόσχας και Ρουμανίας, συμμετείχαν στην προσευχή κατά την διάρκεια της οποίας τον κεντρικό λόγο είχε ο Πατριάρχης Λισσαβώνος και τον καταληκτήριο λόγο ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας αναφερθείς στην σημειολογία της Συνόδου, της Μαρτυρίας και του Φωτός του Χριστού.

Επίσης αναφέρθηκε εκτενώς στην προσωπικότητα του Οσίου επισκόπου Κορδούης ως Αγίου της Ιβηρικής χερσονήσου ο οποίος απετέλεσε βασική μορφή της Συνόδου της Νικαίας.     

ESP

Como es bien sabido, el cristianismo de todo el mundo, y especialmente la Iglesia Ortodoxa, la Iglesia Católica Romana y la Comunión Anglicana, celebran el 1700 aniversario del Primer Concilio Ecuménico de Nicea. En el contexto de este aniversario, en España y Portugal, varias diócesis católicas romanas organizan encuentros y conferencias de devoción.

En la diócesis católica romana de Córdoba, del 10 al 13 de junio, se celebró una conferencia científica titulada "Símbolo: La Luz de Nicea", centrada en la personalidad de Osios de Córdoba, y un encuentro ecuménico de culto celebrado en la célebre Catedral de Córdoba el 13 de junio.

La celebración estuvo presidida por el Obispo emérito de Córdoba, Demetrio Fernández, estando ausente el Obispo de Córdoba Jesús Fernández González debido al repentino fallecimiento de su padre en la mañana de ese día. 

La Iglesia Ortodoxa estuvo representada por el Patriarcado Ecuménico y las Iglesias Reformadas por la Comunión Anglicana y la Iglesia Evangélica, mientras que también estuvieron presentes representantes de los Patriarcados Ortodoxos de Moscú y Rumanía.

Su Eminencia, Nuestro Reverendísimo Pastor participó en este encuentro ecuménico de culto durante el cual ofreció como regalo y bendición de nuestra Metrópolis a la Catedral de Córdoba un icono pintado del Santo Osios, Obispo de Córdoba, obra del hagiógrafo Andrii Babotenko.

Al final del oficio, Su Eminencia tomó la palabra a instancias de Monseñor Demetrio Fernández y transmitió la bendición y el amor de Su Toda Santidad el Patriarca Ecuménico Bartolomé y se refirió a San Osios de Córdoba como fruto y flor del Espíritu Santo.

A continuación, el sábado 14 de junio, Su Eminencia se desplazó a Lisboa, invitado por el obispo anglicano Jorge Pina Cabral, Primado de la Iglesia Lusitana (Comunión Anglicana) y Presidente del Consejo de Iglesias Cristianas de Portugal, para participar en los actos del Concilio de Nicea, ya mencionados, en la catedral lusitana de San Pablo.

Su Eminencia, junto con el R/C Patriarca de Lisboa D. Rui I y otras confesiones cristianas, incluidos los representantes ortodoxos de los Patriarcados de Moscú y Rumanía, participó en la oración durante la cual el Patriarca de Lisboa pronunció el discurso principal y Su Eminencia, Nuestro Reverendísimo Obispo, pronunció el discurso de clausura, refiriéndose a la semiótica del Concilio, el Martirio y la Luz de Cristo.

También se refirió ampliamente a la personalidad de Osios Obispo de Córdoba como santo de la Península Ibérica que fue figura clave del Concilio de Nicea.

ENG

As is well known, Christianity throughout the world and especially the Orthodox Church, the Roman Catholic Church and the Anglican Communion are celebrating the 1700th anniversary of the First Ecumenical Council of Nicea. In the context of this anniversary in Spain and Portugal, various Roman Catholic dioceses organize devotional meetings and conferences.

In the Roman Catholic Diocese of Córdoba, from 10 to 13 June, a scientific conference was held entitled "Symbol: The Light of Nicaea" focusing on the personality of Osios of Córdoba  and an ecumenical worship gathering held in the famous Cathedral of Cordoba on 13 June.

The celebration was presided over by the Bishop emeritus of Córdoba, Demetrio Fernández, Bishop of Córdoba Jesús Fernández González being absent due to the sudden death of his father on the morning of that day. 

The Orthodox Church was represented by the Ecumenical Patriarchate and the Reformed Churches by the Anglican Communion and the Evangelical Church, while representatives of the Orthodox Patriarchates of Moscow and Romania were also present.

His Eminence, Our Most Reverend Pastor took part in this ecumenical worship gathering during which he offered as a gift and blessing of our Metropolis to the Cathedral of Cordoba a painted icon of the Saint Osios, Bishop of Córdoba, work of the hagiographer Andrii Babotenko.

At the end of the service, His Eminence spoke at the prompting of Monsignor Demetrio Fernández and conveyed the blessing and love of His All-Holiness the Ecumenical Patriarch Bartholomew and referred to Saint Osios of Córdoba as the fruit and flower of the Holy Spirit.

Then, on Saturday, June 14, His Eminence went to Lisbon at the invitation of the Anglican Bishop Jorge Pina Cabral, Primate of the Lousitanian Church (Anglican Communion) and President of the Council of Christian Churches of Portugal, in order to participate in the aforementioned events for the Council of Nicea at the Lousitanian Cathedral of St.Paul.

His Eminence, together with R/C Patriarch Rui I of Lisbon and other Christian denominations, including the Orthodox representatives of the Patriarchates of Moscow and Romania, participated in the prayer during which the Patriarch of Lisbon gave the main speech and His Eminence, Our Most Reverend Bishop, gave the closing speech, referring to the semiotics of the Council, the Martyrdom and the Light of Christ.

He also referred extensively to the personality of Osios Bishop Cordoba as a saint of the Iberian Peninsula who was a key figure of the Council of Nicea.